Dünyanın en pahalı filminden, beklenmeyecek iyilikte bir öykü!
Bu filmi seyretmenizi ısrarla tavsiye ediyoruz. Filmi bitirdiğinizde de şunu dürüst olarak düşünmenizi: Gerçekten hayatta kişisel olarak bulunduğunuz yer ve anlayış maden şirketi yöneticilerine mi, yoksa Na’vi’lere mi daha yakın? Güç için her şey mübah mı, yoksa hiçbir çıkar için vermeyeceğiniz değerleriniz de var mı?
Avatar, Titanic gibi Holyywood’un en büyük bütçeli ve en çok gişe geliri elde eden filmlerinin yapımcısı James Cameron’un son filmi. Cameron, bu filmi gerçekleştirebilmek için son on yılımı verdim diyor. Film 400 milyon dolarlık yapım bütçesi ile şimdiye kadar dünyada gerçekleştirilen en pahalı prodüksiyon. Milyar Doların üzerine çıkan gişe geliri ile de kendisine bu parayı yatıranları mahcup etmedi. Şimdiye kadar en çok seyredilen film ünvanını da ele geçirdi. İçindeki animasyonlar ve 3D efektlerle sinemada bir dönüm noktası olarak kabul edildi.
Film dünyadan bir kaç ışık yılı uzakta, kendisinde çok değerli bir maden keşfedilen Pandora gezeninde geçiyor. Maden o kadar değerli ki kendisi için yapılan tüm harcamaları karşılamaya yetiyor. Madenin çıkarılması ile ilgili tek bir sorun var: Pandora’nın halkı Na’vi’ler. Bu halk dünyadan gelen insanlara göre teknikte bir hayli geri kalmış, fakat insanlıkta bir o kadar ilerde. Maden şirketi büyük ordusuna ve silahlarına rağmen bir grup bilim adamını da gezegene getirmiş. Hedefleri öncelikle madeni barışçıl yollarla elde etmek. Bilim adamları da araştırma yapabilmek adına onların bu amaçlarına hizmet ediyor. Hatta bunun için Na’vi bedenine girebilmenin yolunu bularak tüm Na’vilerle iletişim kurmanın peşine bile düşmüşler.
Film Na’vi bedenine girmek için getirilen bir asker gazisinin gezene adım atmasıyla başlıyor. Aslında bu asker gazisi, gezegendeki maden şirketinin ve askerlerin bilim adamlarının çalışmaları hakkında kendilerine bilgi vermesini amaçladıkları bir casus. Fakat olaylar planladıkları gibi gelişmiyor. Na’vi bedenine giren asker gazisi (bu arada kendisi normal hayatında sakatlandığı için yürüyememekte) ilk defa deneyimlediği bu bambaşka durum karşısında bırakın bilim adamlarının tarafında olmayı, Na’vileri tanımaya başlayınca içten içe onların tarafına geçiyor; Na’vilerde, artık dünyadan gelen insanlar arasında kalmamış, birbirine ve çevreye olan saygı gibi insani değerleri keşfediyor. Na’vilerle yakınlaşması, onların da bu asker gazisine değer vermesi ve eğitime almaları ile üst seviyeye çıkıyor. Bir Na’vi’ye aşık olması da bu süreci hızlandırıyor. Sonuçta kendisini maden şirketi ile Na’vi’lerin arasında kalmış olarak buluyor. Gerisini filmi seyrettiğiniz zaman kendi gözlerinizle görmelisiniz. Bu filme dergimizde yer vermemizin sebebi ise ne dünyanın en pahalı bütçesi ile çekilmiş olmasından ne de 3D efektleri ve animasyonlarının muhteşemliğinden. Tamamen beklenmedik bir benzerlikten. Filmin geneli azgın, güç ve silah sahibi insanlarla, güçsüz fakat doğru Na’vi’ler arasında geçiyor. Bu açıdan süvarilerle Kızılderililer, İngilizlerle Hindliler veya yine İngilizlerle Aborjinlerin hikayelerinden pek de farklı olmayan insani değerleri işleyen bir film. Bizim için esas sürpriz filmin sonundaki savaş bölümlerinde yaşanıyor. Savunmasız olarak görülen bir değere yapılan saldırıya, ilahi bir güç tarafından nasıl karşılık verildiğini görüyoruz. Ve bu durum bize ister istemez Kabe’ye Ebrehe’nin saldırmasını ve Ebabil kuşlarını hatırlatıyor. Bu hatırlamaya Hollywood’un genel yapısı sebebiyle itiraz edenler olsa da, bir filmden aldığımız güzel duygulara biz politika karıştırmak istemedik. Filmin anlattığını beğenmek başka, Amerikan film endüstrisini değerlendirmek başka olsa gerek.
Bu filmi seyretmenizi ısrarla tavsiye ediyoruz. Filmi bitirdiğinizde de şunu dürüst olarak düşünmenizi: Gerçekten hayatta kişisel olarak bulunduğunuz yer ve anlayış, maden şirketi yöneticilerine mi, yoksa Na’vi’lere mi daha yakın? Güç için her şey mübah mı, yoksa hiçbir çıkar için vermeyeceğiniz değerleriniz de var mı?
